پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

شکی نیست که تمام کسانی که به آوار متروپل نزدیک شده و دست به کار می‌شوند، نیت امداد و کمک دارند. پسندیده آن است که آن‌ها را از متروپل دور نکنیم. اما با جهت دهی بهینه، حداکثر احترام را برای آن‌ها قائل شده و حداکثر استفاده را از توانمندی‌های آن‌ها ببریم. با عدنان و همسرش برخورد مناسب نکردیم. شهربانو منصوریان را نباید به برش میلگرد گذاشت، اما باید حضورش را به نحو شایسته پاس داشت. کاربر اینستاگرامی (nejla.hm) را نباید لاشخور خرابه‌های متروپل نامید، بلکه باید به حس زیبایی طلبی او احترام گذاشت و هدایتش کرد. چه بسا همین دختر، در آینده تحولاتی را برای این سرزمین رقم بزند که مایه مباهات خیلی از ما شود.

چند روز اول شاهد حضور یک زن و شوهر جوان با سگ هایشان برای زنده یابی حادثه دیدگان متروپل هستیم. کلیپی پخش می‌شود و توهین‌هایی سیاسی و هنجار شکن در آن صورت می‌گیرد و ورق بر می‌گردد. مجری بی سابقه‌ای (دکتر میلاد کولیوند عباسی- دامپزشک) پیدا می‌شود و در مصاحبه با چند نیروی هلال احمر مدعی می‌شود که سگ‌های عدنان برهم زننده نظم کاری سایر سگ‌ها هستند. مامور نیروی انتظامی با برخوردی نسبتا تند، عدنان و سگ هایش را از صحنه دور می‌کند. روز بعد نماینده هلال امر به دستور وزیر کشور، معذرت خواهی می‌کند و درخواست حضور مجدد عدنان مطوری را دارد؟ چه خبره؟ چرا این جوری شدیم؟